Rozwój OZE w polskim ciepłownictwie – raport przygotowany w ramach projektu SDHp2m – Słoneczne systemy ciepłownicze

2018-08-02T11:34:58+02:00Aug 2nd, 2018|Tags: , , |

Raport przedstawia m.in. znaczenie odnawialnych źródeł energii (OZE) w ciepłownictwie w Unii Europejskiej, potencjał wykorzystania nowych technologii OZE w systemach ciepłowniczych  oraz konkurencyjność cen ciepła z OZE z ciepłem konwencjonalnym.

Przedmowę do raportu przygotował dr Kazimierza Kujda, Prezes Zarządu NFOŚiGW, który stwierdza, że obecnie w NFOŚiGW przygotowywany jest nowy program pilotażowy Systemy ciepłownicze współpracujące z odnawialnymi źródłami energii i magazynami ciepła, a wyniki i wnioski wynikające z projektu SDHp2m będą z pewnością wykorzystane przy tworzeniu nowego programu, są bowiem spójne ze strategią Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Wzrost wykorzystania odnawialnych źródeł energii (OZE) w systemach ciepłowniczych, początkowo zaniedbywany, staje się jednym z priorytetów UE w promocji ogólnego wzrostu udziałów OZE w zużyciu energii oraz w działaniach na rzecz zwalczania emisji zanieczyszczeń (smogu) i przeciwdziałaniu zmianom klimatu. W 2007 roku Rada UE przyjęła pierwszy, kompleksowy pakiet klimatyczno-energetyczny „3×20%”, który wyznaczył trzy główne cele rozwoju unijnej energetyki do 2020: wzrost udziałów energii z OZE łącznie (czyli energii elektrycznej, nośników energii w transporcie i ciepła z OZE) do 20% oraz zmniejszenie – też o 20% – zużycia energii finalnej i emisji gazów cieplarnianych, w tym w szczególności ze źródeł spalania o mocy cieplnej powyżej 20 MW, dla których wyznaczono cele redukcyjne w ramach dyrektywy o handlu emisjami (ETS). Ogólny unijny cel – 20% udział energii z OZE – został podzielony na poszczególne kraje członkowskie. Polski cel został określony na 15%. Przyjęty w 2010 roku „Krajowy plan działań w zakresie energii ze źródeł odnawialnych” (KPD) zakłada realizację tego celu o ile udział energii z OZE w samym ciepłownictwie w 2020 roku osiągnie 17,1%.

Nie są to jedyne zobowiązania unijne które dotyczą ciepłownictwa. Dyrektywa o efektywności energetycznej stawia wymóg osiągania m.in. dzięki OZE lub wykorzystaniu ciepła odpadowego (w obu przypadkach potrzebne są magazyny ciepła), statusu efektywnego systemu ciepłowniczego. W niniejszym opracowaniu skupiono się na roli energii słonecznej w dochodzeniu do uzyskania minimum 50% udziału energii z OZE w strukturze wytwarzania ciepła w przedsiębiorstwie ciepłowniczym. Obecnie, wg Izby Gospodarczej Ciepłownictwo Polskie, aż 85% przedsiębiorstw ciepłowniczych nie spełnia wymogów efektywnego systemu ciepłowniczego. Ponadto Dyrektywa „MCP” w sprawie ograniczania emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza ze średnich obiektów energetycznego spalania wymaga spełnienia – m.in. dzięki wprowadzaniu OZE i magazynów ciepła (w miejsce najbardziej emisyjnych kotłów węglowych) – coraz ostrzejszych standardów emisyjnych dotyczących dwutlenku siarki (SO2), tlenków azotu (NOx) i cząstek stałych (pyłów). Stopniowe zastępowanie przez OZE najstarszych kotłów na paliwa stałe pozwali na uniknięcie w przedsiębiorstwach ciepłowniczych kosztowych nakładów na ich modernizację i dostosowanie do nowych standardów środowiskowych.

Komisja Europejska w ramach komunikatu w sprawie „Strategia UE w zakresie ogrzewania i chłodzenia”, apeluje o całkowite odejścia od wykorzystania paliw stałych w ciepłownictwie do 2040 roku i całkowitego wyeliminowania paliw kopalnych w ciepłownictwie do 2050 roku, przy jednoczesnym wzroście udziałów ciepła z OZE w UE z 16,5% w 2013 roku do ok. 50% w 2050 roku i wykorzystaniu ciepła odpadowego. Polityka UE przekłada się na kolejne zobowiązania – na 2030 rok. Nowa dyrektywa (RED II) w sprawie promowania stosowania energii z OZE [(2016/0382)COD] mówi o obowiązku osiągnięcia rocznego wzrostu, o co najmniej 1-2%, udziału OZE w systemach ciepłowniczych.

Przedsiębiorstwa ciepłownicze w Polsce powoli, poczynając od lat 90-tych ub. wieku, zaczęły stosować OZE. Najpierw ciepłownie zaczęły wykorzystać biomasę, potem podjęły próby z wykorzystaniem energii geotermalnej. Dopiero od 2010 roku zaczęły powstawać instalacje wykorzystujące energię promieniowania słonecznego, początkowo w niewielkiej skali.

Obecnie jednostki wytwórcze zasilające systemy ciepłownicze w zdecydowanej większości wykorzystują paliwa kopalne, przy czym udział węgla kamiennego wynosi aż 74%. OZE w tzw. ciepłownictwie systemowym stanowią ciągle mały fragment struktury paliwowej – niewiele więcej niż 3% (dane Urzędu Regulacji Energetyki za 2016 rok). Systemy ciepłownicze mają przed sobą do zagospodarowania olbrzymi i jeszcze mało wykorzystany potencjał odnawialnych zasobów energii oraz mogą wnieść znaczący wkład w realizację polskich zobowiązań w zakresie udziałów energii z OZE do końca 2020 roku. Najbliższe kilka/kilkanaście lat w polskim ciepłownictwie będzie okresem przyśpieszonych przemian technologicznych i transformacji systemów ciepłowniczych w kierunku efektywnych energetycznie i niskoemisyjnych, z coraz większym udziałem energii z OZE.


POBIERZ RAPORT

NFOŚiGW wesprze wdrażanie innowacyjnych rozwiązań technicznych w ciepłownictwie

2018-08-14T16:14:03+02:00Jan 19th, 2018|

W siedzibie Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki odbyła się konferencja pod hasłem: „Systemy ciepłownicze współpracujące z odnawialnymi źródłami energii i magazynami ciepła”.

Wydarzenie, którego współorganizatorem był Instytut Energetyki Odnawialnej (IEO),  zapoczątkowało prace nad nowymi, pilotażowymi projektami priorytetowymi NFOŚiGW w tym zakresie.

W konferencji (zorganizowanej 17 stycznia 2018 r.) wzięło udział prawie 130 osób. Byli to reprezentanci urzędów centralnych, przedsiębiorstw energetyki cieplnej, spółdzielni mieszkaniowych, firm energetycznych, producentów urządzeń OZE, samorządów, instytutów i uczelni, biur projektowych, a także grupa dziennikarzy. Konferencję otworzył i prowadził Zbigniew Kamieński – doradca Prezesa Zarządu NFOŚiGW. We wprowadzeniu moderator przedstawił problematykę i program spotkania, które w swoich założeniach ma rozpocząć prace na pilotażowym projektem priorytetowym NFOŚiGW, który będzie wspierał wdrażanie w ciepłownictwie innowacyjnych i inteligentnych technik, w tym stosowanie odnawialnych źródeł energii (OZE) i magazynów ciepła. Rozwój nowoczesnego ciepłownictwa jest bowiem optymalnym i systemowym działaniem na rzecz poprawy jakości powietrza.


W pierwszej części konferencji uczestnicy wysłuchali trzech wystąpień:

Prezentację pn. Systemy ciepłownicze współpracujące z odnawialnymi źródłami energii i magazynami ciepła  przedstawił Grzegorz Wiśniewski, Prezes Zarządu IEO. W swojej wypowiedzi mówca określił przesłanki wykorzystania OZE w ciepłownictwie wynikające z realizowanego przez IEO projektu Solar District Heating (SDH)wyzwania środowiskowe i technologiczne oraz  możliwości biznesowe  dla inteligentnego ciepłownictwa 4.0, potencjał wykorzystania OZE w polskich przedsiębiorstwach ciepłowniczych  wraz ze scenariuszem rozwoju „zielonego” ciepła do 2030 roku. Przedstawił też  wstępną analizę ekonomiczną zastosowania OZE w polskich systemach ciepłowniczych.

Prezes Grzegorz Wiśniewski podkreślił rolę ciepła systemowego w walce ze smogiem i przy redukcji CO2 oraz możliwości świadczenia „usług antysmogowych”, wymienił także zalety słonecznych systemów ciepłowniczych i innych OZE. Stwierdził, że koszty ciepła z OZE (poza biomasą) są stałe i całkowicie przewidywalne przez kolejne 20 lat.

Następnie prezentację pn. Realizacja inwestycji w przedsiębiorstwach energetyki cieplnej w połączeniu z odnawialnymi źródłami energii i magazynami ciepła – przykład duński przedstawił Per Kristensen z Plan Energii (Dania). W swojej wypowiedzi prelegent pokazał na wybranych przykładach (głównie okręgu Braedstrup) historię założeń rozwojowych ciepłownictwa w Danii, ramy prawne, przykłady własności i organizacji, sposoby finansowania ciepłownictwa oraz zamierzenia rozwojowe. Gość z Danii pokazał charakterystykę przechodzenia w okręgu Braedstrup systemu ciepłowniczego od 1 do 4 generacji. Mówca pokazał dostęp do nowych dokumentów w języku polskim, które zostały wypracowane w ramach projektu Solar District Heating (SDH)Na wykresach i mapach zaprezentował rozwój wykorzystania w duńskim ciepłownictwie energetyki słonecznej oraz fotowoltaicznej – do końca 2018 r. ma to być 129 instalacji zlokalizowanych na powierzchni 1.322.000 m2.

Z kolei prezentację pn. Sezonowe magazynowanie ciepła dla słonecznych systemów ciepłowniczych zintegrowanych z rynkiem energii elektrycznej – europejskie ramy oraz szwedzkie przykłady przedstawił  Profesor Jan-Olof Dalenbäck  z Chalmers University of Technology oraz CIT Energy Management AB (Szwecja).

Swoją prezentację oparł również o dane uzyskane w ramach projektu Solar District Heating (SDH). Przedstawił charakterystyki i różnice rynków energii elektrycznej i cieplnej w Europie i Szwecji. Rynek energii elektrycznej u naszych północnych sąsiadów stanowią w dużej części hydroelektrownie; natomiast energia cieplnej to w dużej części bioenergia (ścinki drewna i pellety). Gość ze Szwecji pokazał rozwiązania systemowe w okręgach Gothenburg (600 tys. mieszkańców, zapotrzebowanie na energię cieplną3,5 TWh) i Varberg 35 tys. mieszkańców, zapotrzebowanie na energię cieplną 140 GWh) oraz indywidualne rozwiązania z Austrii, Niemiec i Szwecji. Przedstawił również analizę SWOT dla instalacji solarnych.

Omówione powyżej prezentacje są dołączone do niniejszej relacji.

Drugą część wydarzenia wypełniły wypowiedzi i dyskusje w panelach eksperckich. Pierwszy z nich pn. Wykorzystanie  instalacji OZE i magazynów ciepła – nowe wyzwania dla przedsiębiorstw ciepłowniczych i spółdzielni mieszkaniowych prowadził Zbigniew Kamieński. Wzięli w nim udział: Wojciech Ignacok – Prezes Zarządu Geotermii Podhalańskiej S.A., Dariusz Marczewski – Prezes Zarządu Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej Sp. z o. o. w Płońsku,  Konrad Nowak – Prezes Zarządu Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej Sp. z o.o. w Olsztynie, Krzysztof Rodak – Prezes Zarządu Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej S.A. w Tarnowie, Jacek Szymczak – Prezes Zarządu Izby Gospodarczej Ciepłownictwo Polskie (IGCP), Tomasz Wilczak – Wiceprezes Zarządu ds. Technicznych PGNiG Termika S.A.

W wypowiedziach i dyskusji paneliści przedstawili swoje dotychczasowe osiągnięcia oraz realizowane i planowane prace w zakresie tytułowej problematyki konferencji oraz ustosunkowali się do propozycji NFOŚiGW ustanowienia programu pilotażowego dla innowacyjnych i inteligentnych technik zastosowań OZE oraz magazynów ciepła w systemach ciepłowniczych:

  • Geotermia Podhalańska S.A. pracuje i wdraża projekty magazynowania i akumulacji ciepła oraz produkcji ciepła z silników gazowych.
  • W Płońsku 80% dostarczanego ciepła pochodzi z OZE. Od 10 lat eksploatowany tu jest kocioł biomasowy (26 MW); pozwoliło to obniżyćemisję o 275 tys. ton COrocznie.
  • Moc systemu ciepłowniczego w Olsztynie wynosi 300 MW. Realizują tam współspalanie biomasy z węglem. W 2019 r. zostanie uruchomiony kocioł na biomasę o 25 MW, który jest budowany z udziałem dofinansowania NFOŚiGW. Będzie realizowane wykorzystywanie instalacji solarnych indywidualnych odbiorców (zakup nadwyżek ciepła). Od 2019 r. rozpocznie się budowa instalacji kogeneracyjnej z udziałem paliw alternatywnych. Po jej uruchomieniu przedsiębiorstwo przekroczy pułap 50% uzyskiwania energii z OZE.
  • Moc systemu ciepłowniczego MPEC S.A. w Tarnowie (spółki, której akcjonariuszem jest NFOŚiGW) wynosi 170 MW. Przedsiębiorstwo jest na etapie projektowania farmy solarnej, przedsięwzięcie jest realizowane z udziałem środków NFOŚiGW. Od 1990 r. spółka rozbudowuje i porządkuje system ciepłowniczy miasta; wybudowano m.in. instalację kogeneracyjną opartą na gazie. Prezes Krzysztof Rodak zalecał realizację strategii dostosowywania systemów ciepłowniczych do własnej specyfiki oraz faktycznego zapotrzebowania na ciepło. Sugerował ostrożność z wprowadzaniem OZE. W Tarnowie miks energetyczny będzie opierał się na gazie, węglu oraz odpadach pre RDF.
  • Prezes Zarządu IGCP Jacek Szymczak potwierdził, że w Polsce ponad 85% systemów ciepłowniczych jest nieefektywnych, a ponad 75% ciepła jest produkowane z paliw kopalnych. Brak jest opracowanych systemowych warunków rozwoju sektora ciepłowniczego, stabilnej polityki rządu wobec branży, a tym samym stabilnego prawa, co zwiększa liczbę ryzyk (powinny być one ograniczone jedynie do ryzyka inwestycyjnego) oraz utrudnia i wydłuża decyzje inwestycyjne – jak np. racjonalne wprowadzanie OZE. IGCP zaproponowała rządowi opracowanie Programu pozyskiwania przez branżę środków publicznych (unijnych) dla projektów poprawiających efektywność energetyczną (mimo niespełniania warunków efektywnego systemu ciepłowniczego).
  • Prezes Tomasz Wilczak zwrócił uwagę, że PGNiG Termika S.A. dostarcza ciepło do największego systemu ciepłowniczego w kraju, dystrybutorem ciepła jest VEOLIA S.A. W zakresie problematyki konferencji, PGNiG Termika S.A. odnotowuje już poważne osiągnięcia. Od roku działa zmodernizowany (na biomasę) kocioł OP 230; pracuje on w układzie hybrydowym 50 MW(e) / 110 MW(t) zużywając rocznie 300 tys. ton biomasy leśnej. Przy cenie energii cieplnej20-23 zł/GJ produkcja jest „lekko” efektywna. Modernizacja kotła była realizowana przy dofinansowaniu z Norweskiego Mechanizmu Finansowego (NMF). Przedsiębiorstwo posiada akumulator ciepła o pojemności 30 tys. m3, w którym można zgromadzić 1600 MWh ciepła. Nowe technologie firma wprowadza również w pozyskanym od Jastrzębskiej Spółki Węglowej systemie ciepłowniczym w Jastrzębiu i okolicach. Wykorzystywany jest to metan (70 mln m3 rocznie) z kopalń. PGNIG S.A. będzie również zagospodarowywało metan pozyskiwany ze złoża eksperymentalnego w Gilowicach w powiecie pszczyńskim.

Paneliści, w swoich wypowiedziach dotyczących propozycji NFOŚiGW stwierdzili, że jest to projekt, który może być szansą dla unowocześniania polskiego ciepłownictwa. Wdrażanie projektu musi być dostosowane do specyfiki i potrzeb potencjalnych beneficjentów. Prezes Jacek Szymczak zaakcentował, że w pierwszej kolejności konieczna jest polityka wobec sektora (określająca m.in. możliwe wsparcie dla kogeneracji, efektywności energetycznej w ciepłownictwie oraz odbiorców), a także odpowiednie miejsce sektora ciepłowniczego w przygotowywanej Polityce energetycznej Polski.


Drugi panel pn. Czy w Polsce jest rynek na inteligentne systemy ciepłownicze współpracujące z OZE, sezonowymi magazynami ciepła oraz z rynkiem energii elektrycznej? prowadził Grzegorz Wiśniewski. Wzięli w nim udział: Małgorzata Mika-Bryska – Dyrektor ds. regulacji i relacji publicznych, Veolia Energia Polska S. A. Roman Majnusz – Prezes Zarządu Energetyki Solarnej ENSOL  Sp. z o.o., Andrzej Rubczyński – Dyrektor ds. Strategii Ciepłownictwa, Forum Energii, Profesor Tadeusz Skoczkowski – kierownik Zakładu Racjonalnego Wykorzystania Energii z Politechniki Warszawskiej oraz Witold Rożnowski Dyrektor Centrum Badań i Rozwoju w  Rafako S.A. Paneliści odpowiadali na pytanie zawarte w tytule panelu, a także na zagadnienie rozwijane przez moderatora.

Dyrektor Małgorzata Mika-Byrska:

Oceniła, że wyznaczanie celów rozwoju ciepłownictwa (wypełniania zobowiązań regulacyjnych) jest konieczne. W przypadku odległych celów niezbędne będzie ustalanie tzw. kamieni milowych. Każda firma powinna wiedzieć, jak i gdzie plasować się na rynku. Dla ciepłowników, w celu utrzymania się i rozwijania swojej pozycji na rynku, najważniejsze jest wypełnianie (w zakresie dostaw ciepła i ciepłej wody użytkowej) wymogów ustawy o charakterystyce energetycznej budynków (ustawa z 2002 roku z nowelizacjami).

Potrzebna jest też strategia „głębokiej” termomodernizacji budynków z tzw. kamieniami milowymi oraz strategia rozwoju ciepłownictwa (którą szacuje na 14 mld zł). Wskazała konieczność określenia instrumentów, dzięki którym będzie możliwa realizacja strategii. Konieczne jest ujednolicenie systemów. Propozycja przygotowania prze NFOŚiGW programu pilotażowego wpisuje się w te prace. Panelistka podkreśliła, że rozwój ciepłownictwa to część transformacji energetyki. Veolia jest zainteresowana rozwojem swojej aktywności, czego będzie dokonywała z dużą liczbą partnerów. Wymieniła tu współpracę z Volkswagenem oraz geotermią w województwie wielkopolskim.

  • Dyrektor Andrzej Rubczyński:

Scharakteryzował potrzeby oraz miks energetyczny ciepłownictwa oraz kierunki procesu jego dywersyfikacji. Zmniejszenie zakresu wytwarzania ciepła z węgla z dotychczasowych 85% do 25 % umożliwiłoby przeniesienie 16 mln ton węgla do elektroenergetyki. Technologia węglowa powinna być w ciepłownictwie zastępowana technologiami gazowymi oraz OZE. Jako optymalny miks dla ciepłownictwa określił: 1/3 węgiel, 1/3 gaz, 1/3 OZE. Zainteresowanych panelista odesłał do Raportu Forum Energii Transformacja ciepłownictwa 2030. Małe systemy ciepłownicze, który jest dostępny pod adresem: Forum Energii.

  • Prezes Roman Majnusz:

Podkreślił, że brak aktywności sektora ciepłowniczego we wdrażaniu OZE może zaowocować negatywnymi skutkami. Pokazał projekt Raciborskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, która wdrażając własny system solarny odebrała firmie ciepłowniczej 4 MW(t) mocy. Obecnie w przygotowaniu jest wdrożeniedrugiego projektu o podobnej wielkości. Mówca poparł rozwój magazynów ciepła. Stwierdził, że polski przemysł solarny może wyprodukować rocznie nawet ok. 300 tys.m2 kolektorów. Zaprosił uczestników konferencji do Raciborza w celu zapoznania się z projektem RSM oraz wytwarzaniem paneli słonecznych.

  • Dyrektor Witold Rożnowski:

Rafako S.A. jest przygotowane na wdrażanie nowoczesnych (spełniających unijne regulacje technik kotłowych w ciepłownictwie. Inżynierowie Centrum Badań i Rozwoju pracują wyprzedzająco w stosunku do przyszłych oczekiwań klientów. Wymienił tutaj: kotły dedykowane na biomasę (do 20 MW), rozwiązania poligeneracyjne dla ciepłownictwa oraz rozwiązania modułowe magazynówenergii cieplnej. Mówca zapewnił, że w spółce są przygotowani „na wszystko”.

  • Profesor Tadeusz Skoczkowski:

Rynek powinien rozwijać się w myśl zasady: „mała naprzód” . Zwrócił uwagę, że nowe technologie (OZE, magazyny ciepła)wprowadzamy w stary system ciepłowniczy odziedziczony po PRL. Również podkreślił konieczność dobrej strategii energetycznej, w której byłaby określona właściwa ranga dla ciepłownictwa i OZE. W związku z koniecznością zachowania dobrej jakości ciepła (np. wymogi ustawy o charakterystyce energetycznej budynków) oraz usprawnianiem przesyłu, ceny energii będą rosły. Ciepłownictwo jest rozproszone i znajduje się w znacznie gorszej sytuacji niż lobby wielkiej energetyki. Nie ma rozwiązań uniwersalnych. NFOŚiGW winien wspierać różne rozwiązania, a modele biznesowe powinny być określone przez rząd i regulatora. Zastępowanie węgla przez gaz i OZE poprawi jakość powietrza. Należy rozwijać ciepłownictwa z biomasą, ale konieczne są uregulowania tworzące stabilny rynek biomasy.

W trakcie spotkania w siedzibie NFOŚiGW jego uczestnicy zgłosili różne propozycje szczegółowe, które zostaną przez Narodowy Fundusz przeanalizowane.

Podsumowując konferencję, Zbigniew Kamieński stwierdził, że rozwiązanie proponowane przez NFOŚiGW jest warte uwagi i realizacji. Wątpliwości i początkowa ostrożność nie podważyły jej merytorycznej wartości, a propozycja ta jest szansą, a nie zagrożeniem – ma bowiem na celu doskonalenie systemu ciepłowniczego w Polsce.

Prezes Zarządu NFOŚiGW dr inż. Kazimierz Kujda podziękował uczestnikom, organizatorom oraz panelistom za aktywny udział w konferencji. Podkreślił, że w ramach posiadanych środków unijnych NFOŚiGW może przygotować i zrealizować serię projektów pilotażowych rozwijających polskie ciepłownictwo.

Do pobrania:

Streszczenie referatów w języku polskim

Systemy ciepłownicze współpracujące

Realization of investments in district heating companies

Sdh with seasonal thermal storage integrated with the electricity market

W Niemczech ogłoszono nowy program dotacji dla sieci ciepłowniczej czwartej generacji

2018-06-14T18:34:05+02:00Aug 8th, 2017|

Niemieckie Ministerstwo Gospodarki i Energii ogłosiło w dniu 1 lipca nowy program wsparcia dla projektów pt.  “Pilotażowe projekty instalacji ciepłowniczych 4.0”. Aby uzyskać dofinansowanie, sieć ciepłownicza musi dostarczać min. 50% ciepła ze OZE  lub ciepła odpadowego.

Ogólnodostępna sieć ciepłownicza 4.0 ma mieć maksymalną temperaturę zasilania 95°C. Promowane są innowacje, takie jak długoterminowe magazynowanie ciepła lub łączenie energii elektrycznej i cieplnej za pomocą dużych pomp ciepła lub kotłów elektrycznych. Niemieckie Ministerstwo Gospodarki i Energii nastawione jest na rozwój sieci ciepłowniczych o niskich temperaturach, co umożliwi wprowadzenie szerokiej gamy technologii OZE do systemu ciepłownictwa. Wsparcie przewidziane jest dla tzw. zimnych sieci ciepłowniczych o temperaturze zasilania 20°C, jak również klasycznych systemów ciepłowniczych, o ile temperatura zasilania nie przekracza 95°C.  Jednakże, aby spełnić warunek, nie więcej niż połowa odnawialnych źródeł ciepła może pochodzić ze biomasy, dlatego też większość zrealizowanych dotychczas projektów pochodzących w 20% z energii słonecznej i w 80% z biomasy nie mogą kwalifikować się jako projekty pilotażowe w ramach nowego systemu wsparcia.

Celem na poziomie politycznym jestudowodnienie ekonomicznej i technicznej wykonalności takiego systemu w conajmniej dwunastu przypadkach dzięki przeprowadzeniu studium wykonalności. Conajmniej sześć sieci ciepłowniczych należy zbudować lub  fundamentalnie przebudować do roku 2020.Sieci te powinny mieć co najmniej 100 połączeń lub minimalną ilość ciepła napoziomie 3 GWh rocznie.

Efektywność kosztowa ma priorytetowe znaczenie: zasilanie ciepłem ze wspieranych systemów powinno być tak samo konkurencyjne jak dostarczanie ciepła pochodzącego z paliw kopalnych. Wsparcie jest przewidziane na nową budowę lub przekształcanie istniejących sieci, ale podsieci niskich temperatur są również uprawnione do otrzymania wsparcia.Planowane są dwa etapy. W pierwszym kroku studia wykonalności są wspierane do 60% kosztów inwestycji. Na etapie już realizacji inwestycji, projekt jest wspierany kwotą wsparcia obejmującą do 50% całkowitych kosztów. Dodatkowo, przewidziane są działania informacyjno-promujące dla potencjalnych użytkowników sieci ciepłowniczych na poziomie 80% kosztów. Ponadto, udział lokalnych organizacji badawczych jest sponsorowany w 100%.

Gradacja  wsparcia jest pojęciem nowym. Sieć ciepłownicza uzyskuje dotację w wysokości 20% (lub 30% jeśli wnioskodawca jest właściciele małego lub średniego przedsiębiorstwa). Ponadto, system wparcia uwzględnia tzw.„zrównoważoną premię” (dodatkowe wsparcie) w wysokości 10% pokrycia kosztów: za każdy punkt procentowy w wysokości 0,2% udziału odnawialnych źródeł energii lub ciepła odpadowego w systemie posiadającym już 50% udziału ciepła z tych źródeł.

Kolejną innowacją jest “premia do efektywności kosztowej”, w przypadku uzyskania szczególnie niskich cen ciepła. Jeżeli cena ciepła spadnie poniżej 10 centów/kWh, bonus ten zwiększa się stopniowo. Jeżeli zostanie osiągnięta cena w wysokości zaledwie 5 centów/kWh dotacja może wynieść  maksymalnie 10% kosztów inwestycji. Długoterminowe magazyny ciepła są uważane za standard dla sieci ciepłowniczych 4.0, (chyba że, wdrożenie ich jest niemożliwe z ekonomicznego punktu widzenia).

Poprzedni program dotacji KfW dla odnawialnych sieci ciepłowniczych jest wciąż obowiązującym i nie jest zastąpiony nową propozycją. Mimo ogólnej zasady nie łączenia programów wsparcia, te dwa programy mogą występować razem, jeżeli projekt jest rozdzielony na kilka etapów.

Go to Top